De laatste opdracht van het jaar was het maken van een leporello. Een schilderij in boekformaat. Vrij snel had ik mijn onderwerp. Het werd: The story of my life.
Ik maakte in een half uurtje in het klein een boekje en werkte dat later wat groter uit.
In het kleine boekje kwam alleen de naaste familie voor, maar in de grote kwamen er veel meer bij. Neven, nichten schoonfamilie enz.
Daarom heet het kleine boekje: The (small) story of my life. En de grote: The (extended) story of my life.
De blade werden aan elkaar gemaakt met schildertape, dat ik daarna overschilderde.
Omdat ik de kleuren van de regenboog gebruikte en daarna een schattig gedichtje vond heb ik dat gedichtje op de grote op het titelblad geschreven.
Daarna enthousiast geworden, maakte ik met een paar oude visitekaartjes en wat pleister een leporello die verschillende namen kan hebben. Bijvoorbeeld: de klas, nieuwe vrienden of Out of office. Ik heb de foto's gebruikt van de cursisten van de schildercursus waaraan ik dit jaar ben begonnen.
woensdag 3 augustus 2011
Verlangen
Dit schilderij heb ik eerder gemaakt dan La vida rural, maar ik heb het later nog wat aangepast. Ik ben niet zeker of het nu zo blijft.De inspiratie kwam oorspronkelijk van Munch. Ik zag de tentoonstelling van hem in de kunsthal.
Munch vind ik erg moeilijk als inspiratiebron en dus werd het in de loop van de tijd mijn eigen verlangen naar mijn familie.
Hieronder volgt de ontwikkeling van het schilderij.
Het begon met een bekend beeld uit Singapore. Maar omdat ik het wat leeg vond schilderde ik het beeld van Raffles erbij. Waarschijnlijk staat het niet precies op die plaats, maar dat is een dichterlijke vrijheid die ik me graag permiteer.

Munch vind ik erg moeilijk als inspiratiebron en dus werd het in de loop van de tijd mijn eigen verlangen naar mijn familie.
Hieronder volgt de ontwikkeling van het schilderij.
Het begon met een bekend beeld uit Singapore. Maar omdat ik het wat leeg vond schilderde ik het beeld van Raffles erbij. Waarschijnlijk staat het niet precies op die plaats, maar dat is een dichterlijke vrijheid die ik me graag permiteer.

Voordat ik de familie erbij schilderde, heb ik ze eerst op een apart papiertje geschilderd om te zien waar ze moesten komen.
Nu staan ze als een groepje toeristen in hun eigen land.
La vida rural
Het schilderijtje van Portugal kreeg nog wat meer Portugees karakter door een bankje bij de boom te zetten met daarop twee mannetjes en naast de boom nog een hondje. Nu is het een vakantieherinnering geworden.
Abonneren op:
Posts (Atom)